രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക് മുമ്പുള്ള ഒരു മഴകാലം .............കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ അതെ 2 വര്‍ഷങ്ങള്‍ .........
ഇ രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്കിടയില്‍ എന്തെല്ലാം മാറ്റങ്ങളാണ് ജീവിതത്തില്‍ സംഭവിച്ചത് ............
ഇന്ന് എഴുതാനായി ബ്ലോഗ്‌ വീണ്ടും തുറന്നപോള്‍ മനസിലേക് വരുന്നത് പഴയ ഓര്‍മകളാണ് .
നഷ്ടപെട്ട മഴക്കലങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ . ..........
പ്രണയത്തിന്റെയും വിരഹത്തിന്റെയും പിന്നിട്ട ഒരു വലിയ മഴക്കാലത്തെ പറ്റിയുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ...........ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു പ്രണയം ഒരു ശാപമാണെന്നു...
നഷ്ടപെട്ട എന്‍റെ ഒരായിരം രാത്രികളെ അത് ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു..
പകലുകളില്‍ മഴയെ മോഹിച്ചും...
രാത്രികളില്‍ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ പൊഴിയുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടും.... പ്രണയം പൂത്തു തളിര്‍ത്ത നാളുകള്‍......
വര്‍ഷങ്ങള്‍ എത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും അന്നത്തെ ആ വേദനയുടെ നീറ്റല് മാത്രം
മായാതെ ...ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഓര്‍മ്മപെടുത്തലുകലായി മനസിലേക്ക് വന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
....
അപ്പോഴൊക്കെ വിരഹം കവിതകളായി രൂപാന്തരം കൊള്ളുകയായി...
എല്ലാ രാത്രികളിലും ഞാന്‍ പ്രണയത്തെ ശപിച്ച് കണ്ണുകളില്‍ ഉറകത്തെ ആവാഹിക്കാന്‍ ശ്രമികുമായിരുന്നു..
എല്ലാ പ്രഭാതങ്ങളിലും പ്രണയം എന്നെ അതിന്‍റെ മാതുര്യം കാണിച്ചു മോഹിപ്പികുമായിരുന്നു...
എല്ലാ രാത്രികളിലും ഞാന്‍ മരിക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു...
എല്ലാ രാത്രികളിലും മരണം ഒരു തെരുവ് വേശ്യയെ പോലെ അതിന്‍റെ ചുവപിച്ച ചുണ്ടുകളാല്‍ എന്നെ വശികരികാന്‍ ശ്രമികുമായിരുന്നു..
അപ്പോഴൊകെ പ്രണയം എന്നെ പിന്തിരിപിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു,അതിന്‍റെ മോഹന വലയത്തില്‍
പിന്നെയും രാത്രികള്‍ ബാക്കിയായി...............mazha...
പ്രവാസ ജീവിതം തുടങ്ങിയാല്‍ മലയാളികള്‍ കവിതകള്‍ എഴുതും,
ReplyDeleteപിന്നെ വിങ്ങിവിങ്ങി കരയും,
അവസാനം കയ്യിലെ പെപ്സി നുകര്‍ന്ന്
മണലാരണ്യത്തിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കും...
:) :)
ReplyDelete